A palabra cancelada no silencio
quedouse sen resposta
na nacente cegueira transitoria...
quedouse sen resposta
na nacente cegueira transitoria...
Mª Do Carme Kruckenberg, Alegoría do ensoño ferido
O sábado 16, véspera do Día das Letras Galegas, tróuxonos a triste nova do pasamento da poeta viguesa Mª do Carme Kruckenberg. Ficamos sen a súa voz intimista, profundamente indómita e libre.
Non
chores.
Ríeme sempre.
O delor se afoga entre a corrente;
e cada bágoa que sea un canto,
e as penas morran, morran sorrindo,
sorrindo sempre...
Non chores.
Ríeme sempre.
O delor se afoga entre a corrente;
e cada bágoa que sea un canto,
e as penas morran, morran sorrindo,
sorrindo sempre...
Non chores.
Mª Do Carme Kruckenberg, Cantigas do Vento
Para saber máis:
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.