Hoxe deixámosvos un dos máis coñecidos poemas de Ana Romaní quen, como lembrabamos o pasado xoves vén de recibir o Premio Nacional de Xornalismo Cultural.
"Belas irmás, subide
ás mais firmes rochas"
EDITH SÖDERGRAN
Camiñan descalzas polas rochas,
pantasmas de sal habitan as sombras,
saben que as últimas mareas
esqueceron na praia os restos do naufraxio.
As mulleres recollen cada noite
os tesouros de auga, líquidos e fráxiles,
rebélanse contra a Historia,
constrúen co mar as estatuas
que nunca permanezan.
As mulleres de sal, con argazos de sombras,
xorden das últimas mareas
e tecen tesouros de auga cada noite
contra a Historia.
Elas, que saben que o efémero permanece.
Ana Romaní: Das últimas mareas
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.