Luz Pozo Garza

«A súa presenza destilaba o mesmo que a súa poesía: delicadeza e verdade.»

Francisco Castro

Hoxe soubemos do pasamento da poeta Luz Pozo Garza. Luz naceu en Ribadeo preto do mar, dese mar sempre tan presente na súa poesía, o 21 de xullo de 1922.

Amei a mar de Vigo.

Amei a luz que modifica a doctrina dos astros

a total curvatura que da unidade ás formas

cando a badía nace cada mañá

e ti agardabas.

Foi o móbil primeiro

Luz Pozo Garza. Códice Calixtino

O páxaro na boca, Códice Calixtino, Vida secreta de Rosalía... Libros de poesía intimista no que o amor vitalista e a saudade se van sucedendo no tempo simbolizados pola luz e a sombra. 

De balde fora o devecer aquel.

A pregunta sen eco que ten forma de enigma.

Aló calara a chuvia

onde o tempo semella unha curva implacábel.

Luz Pozo Garza, Concerto de outono

 

A poesía de Luz era unha poesía tamén na que a Música tiña un importante papel. 

Aquel vello piano noite e tempo

de madeiras exóticas que cercaban a infancia

conserva a transparencia do primeiro Chopin

nun reino fuxitivo onde pasan as sombras en claves sucesivas.

Luz Pozo Garza, Códice Calixtino

Mais falar de Luz Pozo Garza é falar tamén da ensaísta, da directora da revista Nordés, da profesora que achegou a literatura a tantos alumnos e alumnas coma Manuel Rivas:

 

«Con ela chegaba unha estación nova; entraba na clase tranquilamente a primavera»

Manuel Rivas 

• Luz Pozo Garza na Biblioteva Virtual Galega.
• Luz Pozo Garza no blogue Versos e Aloumiños.
• Videoteca no Centro de Documentación de AELG.

O ar semellaba unha camelia branca

que se tornase en chuvia en sombra en pura ausencia.

Luz Pozo Garza, Códice Calixtino