Quincena da Poesía I

Empezamos hoxe a nosa recompilación poética quincenal cun fermoso poema pertencente ao libro Nao senlleira (1933) de Fermín Bouza Brey:

Naquel biduido dos bidos louzanos

o páxaro Sol non pía seus raios,

e morre de amor.

Naquel biduído dos lanzales bidos

o páxaro Sol non criba seus píos

e morre de amor.

Non criba seus ritmos, non pousa seus raios

e albean de frío os albres delgados

e morren de amor.

Non ceiba seus raios, non tece seus fíos

e albres e mámoas albean de frío

ca poldra que morde no mato cativo.

Por certo, bido é un dos moitos nomes que ten esta árbore en galego, tamén chamada albelo, bedugo, bedulo, bídalo...