Nada dúas veces
Nada sucede dúas veces
nin vai suceceder. Por iso
sen experiencia nacemos
e sen práctica morremos.
Inda na escola do mundo
sendo alumnos moi burráns,
non imos nunca repetir
ningún inverno nin verán.
Ningún día será o mesmo,
non hai noites similares,
nin hai dous beixos idénticos,
dúas miradas semellantes.
Onte, cando o teu nome
dixeron á miña beira,
foi como se unha rosa
caese pola xanela.
Hoxe, cando estamos xuntos,
volvín á parede a cara.
Rosa? Que semella a rosa?
É flor? Ou pedra se cadra?
Por que ti, hora ruín,
te mesturas con van medo?
Es, logo tes que pasar.
Pasas, logo isto é belo.
Riseiros, medio abrazados
tentaremos do acordo a busca,
inda sendo tan distintos
como gotas de auga pura.
No seguinte vídeo poderás escoitar unha das moitas versións musicais que tivo na súa lingua orixinal, o polaco, o poema.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.