Centro

jueves, 8 de octubre de 2015

Sonetos III: Petrarca

Pero, en realidade como, cando e onde xorden os sonetos? O soneto, palabra italiana procedente do provenzal "sonet", xorde en Sicilia (Italia) no século XIII e sóese atribuír o seu "invento" a Giacomo da Lentini, destacado membro  da Escola Siciliana. A composición poética enseguida se fixo popular destacando os sonetos de Dante Algheri (1265-1321) dedicados á súa amada Beatrice e os de Francesco de Petrarca (1304-1374), a quen sen lugar a dúbidas lle debemos moito do seu éxito na lírica europea, ao convertelo nun dos "vehículos" poéticos máis axeitados para a expresión do sentimento amoroso. Este é un dos seus máis famosos sonetos na traducción de Darío Xohán Cabana de 1989.

Benditos sexan ano e mes e día,
sazón, tempo, hora e instante, e o belido
país e mailo sitio onde prendido
polos seus ollos ficaría;

e bendito o afán doce que eu sentía
no intre de verme con Amor unido,
e as setas e arco con que fun ferido,
e cada chaga que ata lo cór se enfía.

Benditos cantos berros levo estrados
chamando polo nome a miña dona,
e os laios e ansia e choros derramados;

e benditas as follas onde sona
lle vou gañando, e mailos meus coidados
onde outra non ten parte e ela é dona.
Petrarca, Cancioneiro

A tradición afirma que este soneto recrea o momento en que coñeceu a súa amada musa Laura... Claro que tamén hai quen di que Laura non existiu e só foi unha imaxinación do poeta... 
Por certo, esta é a versión orixinal en italiano:

Benedetto sia'l giorno e'l mese e l'anno

e la stagione e'l tempo e l'ora e'l punto

e'l bel paese e'l loco ov'io fui giunto

da'duo begli occhi che legato m'ànno;

 

E benedetto il primo dolce affanno

ch'ì ebbi ad esser con Amor congiunto,

e l'arco e le saette ond'ì fui punto,

e le piaghe che'nfin al cor mi vanno.

 

Benedette le voci tante ch'io

chiamando il nome de mia donna ò sparte,

e i sospiri e le lagrime e'l desio;

 

e benedette sian tutte le carte

ov'io fama l'acquisto, e'l pensier mio,

ch'è sol di lei; si ch'altra non v'à parte.

Petrarca, Canzoniere

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.