Marzo de poesía XI: Shakespeare

William Shakespeare, o famoso dramaturgo inglés de cuxa morte se cumpren catrocentos anos, foi un excelente poeta tal e coma amosa nos seus famosos sonetos. Por certo, debes ter en conta que o soneto inglés difire dos nosos, posto que está composto por tres serventesios e un pareado final. 

Escollemos para hoxe o número 116 na tradución de Ramón Gutiérrez Izquierdo:

Que nunca máis no enlace leal de dúas almas  

admita impedimentos. Non sente amor bastante

quen muda decontado se ve que hai mudanzas,

ou tende a distanciarse de quen está distante.

¡Oh, non! o amor é faro por sempre inalterable,

que observa a tempestade e nunca se intimida,

estrela sempre fixa que guía o barco errante,

da que o valor se ignora por alto que se mida.

Co amor non xoga o tempo, aínda que as fazulas

e labios mozos segue a fouce máis severa;

coas horas e semanas o amor non se demuda,

pois ata a fin dos días resiste e persevera.

Se a min poden probarme que nisto ando errado,

eu nada levo escrito, ninguén nunca foi amado.

 William Shakespeare

Tamén, vos queremos deixar o poema en inglés:

 

Let me not to the marriage of true minds
Admit impediments. Love is not love
Which alters when it alteration finds,
Or bends with the remover to remove.

O no; it is an ever-fixed mark,
That looks on tempests, and is never shaken;
It is the star to every wandering bark,
Whose worth's unknown, although his height be taken.

Love's not Time's fool, though rosy lips and cheeks
Within his bending sickle's compass come;
Love alters not with his brief hours and weeks,
But bears it out even to the edge of doom.

   If this be error and upon me proved,
   I never writ, nor no man ever loved. 

 William Shakespeare