Centro

lunes, 31 de marzo de 2014

Quincena da Poesía IX

Hoxe tráemosche un poema matemático... Si, non te sorprendas, é un poema que Rafael Alberti lle dedicou á divina proporción:

A LA DIVINA PROPORCIÓN
A ti, maravillosa disciplina,
media, extrema razón de la hermosura
que claramente acata la clausura
viva en la malla de tu ley divina.
A ti, cárcel feliz de la retina,
áurea sección, celeste cuadratura,
misteriosa fontana de mesura
que el universo armónico origina.
A ti, mar de los sueños angulares,
flor de las cinco formas regulares,
dodecaedro azul, arco sonoro.
Luces por alas un compás ardiente.
Tu canto es una esfera transparente.
A ti, divina proporción de oro.
Se queres coñecer máis poemas relacionados coas matemáticas, só tes que premer nos seguintes enlaces:

jueves, 27 de marzo de 2014

Quincena da Poesía VIII

A poeta polaca Wislawa Szymborska, galardonada co Premio Nobel en 1996, é unha das voces poéticas máis importantes da segunda metade do século XX. Hoxe queremos lembrar un dos seus máis famosos poemas, "Nada dúas veces", traducido ao galego por Lucía Caeiro na antoloxía Versos escollidos publicada por Positivas:
Nada dúas veces

Nada sucede dúas veces
nin vai suceceder. Por iso
sen experiencia nacemos
e sen práctica morremos.

Inda na escola do mundo
sendo alumnos moi burráns,
non imos nunca repetir
ningún inverno nin verán.

Ningún día será o mesmo,
non hai noites similares,
nin hai dous beixos idénticos,
dúas miradas semellantes.

Onte, cando o teu nome
dixeron á miña beira,
foi como se unha rosa
caese pola xanela.

Hoxe, cando estamos xuntos,
volvín á parede a cara.
Rosa? Que semella a rosa?
É flor? Ou pedra se cadra?

Por que ti, hora ruín,
te mesturas con van medo?
Es, logo tes que pasar.
Pasas, logo isto é belo.

Riseiros, medio abrazados
tentaremos do acordo a busca,
inda sendo tan distintos
como gotas de auga pura.
No seguinte vídeo poderás escoitar unha das moitas versións musicais que tivo na súa lingua orixinal, o polaco, o poema.


martes, 25 de marzo de 2014

Quincena da Poesía VII

A elexía de Manuel Antonio a Admunsen, que reproducimos na entrada anterior, empezaba cunhas estrofas dun famoso poema do poeta estadounidense Walt Whitman, titulado "Oh Captain. My Captain!", dedicado a Abraham Lincoln

¡Oh Capitán! ¡Mi Capitán! Nuestro viaje ha terminado;
el buque tuvo que sobrevivir a cada tormenta, ganamos el premio que buscamos;
el puerto está cerca, escucho las campanas, todo el mundo está exultante,
mientras siguen con sus ojos la firme quilla, el barco severo y desafiante:
Pero ¡Oh corazón!¡Corazón!¡Corazón!
oh, las lágrimas se tiñen de rojo,
mi Capitán está sobre la cubierta,
caído muerto y frío.
¡Oh capitán! ¡Mi capitán! Levántate y escucha las campanas;
levántate, izan la bandera por ti, por ti suenan las cornetas;
por ti ramos y cintas de coronas, por ti se amontonan en las orillas;
Por ti te llama la influyente masa, giran sus rostros impacientes;
¡Aquí Capitán!¡Querido padre!
Este brazo bajo tu cabeza;
Es como un sueño sobre la cubierta,
Has caído muerto y frío.
Mi capitán no responde, sus labios están pálidos e inmóviles;
Mi padre no siente mi brazo, no tiene pulso ni voluntad;
El barco está anclado sano y salvo, el viaje ha terminado y se ha hecho;
De un viaje temeroso, el barco triunfador, entra con su objetivo realizado;
Exultamos, ¡oh costas y tañidos, oh campanas!
Pero yo, con triste pisada
Camino en cubierta donde está mi Capitán
Caído muerto y frío.
WALT WHITMAN

lunes, 24 de marzo de 2014

Quincena da Poesía VI

Hoxe presentámosvos un poema do poeta rianxeiro Manuel Antonio, unha elexía a Roald Admunsen, o famoso explorador noruegués que dirixiu a primeira exploración que alcanzou o Polo Sur e desapareceu durante un voo de rescate.
ELEXÍA AO CAPITÁN ROALD AMUDSEN 
QUE SE PERDEU NO POLO NORTE
Oh captain! My captain
Walt Whitman
PAISAXE 
        Ninguén puido atopar entre a neve
eses beizos xeados
que se lle perderon ao silencio
       E as lonxedades
                             ceibes
      descinguiron a soedade
      No remuíño
da derradeira rafega de vento
         foise toda espranza
e o sol apagado
      Ningunha voz poderá destemerse
sen caer morta aos pés da neve
coma un paxaro novo
         Oh Capitán! Meu capitán!
MANUEL ANTONIO

viernes, 21 de marzo de 2014

Poema do mes

Queremos iniciar aínda que semelle raro agora que está a rematar o curso, unha "sección" nova no noso blogue: "O poema do mes". Empezmos cun poema de Antón Aviles de Taramancos:

Chachahuí
Ter unha casa en Chachauí sobre do cume
do Cúndur-Cúndur que os incas bautizaron
polas grandes aves míticas. Ter unha casa en Chachauí
e ver no fondo do precipicio o Putumaio
brincar como un regueiro pequeniño.

Ter unha casa en Chachauí
e escoitar á noitiña o zunido dos vagalumes,
dos cocuios, o canto do turpial
e o miar estremecedor do puma negro.

Ter unha casa en Chachauí,
esqucerse do tempo, estar ao pé dun deus antigo
amigo do sol.

Ter unha casa en Chachauí.

Abaixo, no camiño de Ipiales, na estrada do Ecuador,
brillan as flores ventureiras.
Pero as estrelas son máis grandes.

Ter unha casa en Chachauí

En Son de poetas atoparás unha  versión musical do poema.

Quincena da Poesía V

Juan Carlos Mestre publicou en 1986 un fermoso e melancólico libro de poemas, Antífona del otoño en el valle del Bierzo, que recibira o Premio Adonais o ano anterior. O poema inicial, "El otoño", foi musicado por Amancio Prada e gravado no seu disco Escrito está (2001), no que Mestre o acompaña recitando outros versos do poemario. Unha fermosa fusión que nos revela o talento do músico e do poeta e a eterna maxia da música e da poesía.

Quincena da Poesía IV

E coa primavera chegou o Día Mundial da Poesía. Para conmemoralo xorden atraentes iniciativas, entre as cales figura esta na que se invita a buscar poesías nas paredes. Tamén as bibliotecas escolares de Galicia celebran este día con actividades moi interesantes, como podes comprobar aquí.


jueves, 20 de marzo de 2014

Rosalía en galego, gaélico e inglés

Antonte coñeciamos a través do xornal La Voz de Galicia unha interesante iniciativa dunha profesora galega que imparte clases en Mullaghbawn (Irlanda do Norte): a gravación dun vídeo no que o alumnado do seu centro recita "Adios ríos, adios fontes" de Rosalía de Castro en tres linguas: galego, gaélico irlandés e inglés.

Quincena da Poesía III

Federico García Lorca escribiu entre 1932 e 1934 Seis poemas galegos, unha colección de seis poemas en lingua galega que foron publicados pola editorial Nós no ano 1935. Este é un dos máis coñecidos:

Madrigal á cibdá de Santiago
Chove en Santiago,
meu doce amor.
Camelia branca do ar
brila entebrecida ó sol.
Chove en Santiago
na noite escura.
Herbas de prata e de sono
cobren a valeira lúa.
Olla a choiva pola rúa,
laio de pedra e cristal.
Olla no vento esvaído
soma e cinza do teu mar.
Soma e cinza do teu mar
Santiago, lonxe do sol;
ágoa da mañán anterga
trema no meu corazón.

Quincena da Poesía II

Hoxe traemos a este blogue a Antonio Machado e un dos seus máis famosos poemas, "A un olmo seco", pertencente ao seu libro Campos de Castilla.

A UN OLMO SECO
Al olmo viejo, hendido por el rayo
y en su mitad podrido,
con las lluvias de abril y el sol de mayo.
algunas hojas nuevas le han salido.

¡El olmo centenario en la colina
que lame el Duero! Un musgo amarillento
le mancha la corteza blanquecina
al tronco carcomido y polvoriento.

No será, cual los álamos cantores
que guardan el camino y la ribera.
habitado de pardos ruiseñores.

Ejército de hormigas en hilera
va trepando por él, y en sus entrañas
urden sus telas grises las arañas.

Antes que te derribe, olmo del Duero.
con su hacha el leñador, y el carpintero
te convierta en melena de campaña.
lanza de carro o yugo de carreta:
antes que rojo en el hogar, mañana.
ardas de alguna mísera caseta,
al borde de un camino;
antes que te descuaje un torbellino.
y tronche el soplo de las sierras blancas;
antes que el río hasta la mar te empuje
por valles y barrancas,
olmo quiero anotar en mi cartera
la gracia de tu rama verdecida.
Mi corazón espera
también, hacia la luz y hacia la vida,
otro milagro de la primavera.


Se queres saber máis sobre o poema, preme aquí e se queres coñecer máis poemas de Antonio Machado aquí.

martes, 18 de marzo de 2014

Quincena da Poesía I

Empezamos hoxe a nosa recompilación poética quincenal cun fermoso poema pertencente ao libro Nao senlleira (1933) de Fermín Bouza Brey:

Naquel biduido dos bidos louzanos
o páxaro Sol non pía seus raios,
e morre de amor.

Naquel biduído dos lanzales bidos
o páxaro Sol non criba seus píos
e morre de amor.

Non criba seus ritmos, non pousa seus raios
e albean de frío os albres delgados
e morren de amor.

Non ceiba seus raios, non tece seus fíos
e albres e mámoas albean de frío
ca poldra que morde no mato cativo.

Por certo, bido é un dos moitos nomes que ten esta árbore en galego, tamén chamada albelo, bedugo, bedulo, bídalo...

viernes, 14 de marzo de 2014

Marcos Calveiro

O próximo luns visítanos Marcos Calveiro para falarnos de dúas das súas obras: Palabras de auga e O pintor do sombreiro de malvas. Na nosa web atoparás máis información sobre a súa visita e unha guía de lectura.
Créditos da fotografía: http://gl.wikipedia.org/wiki/Ficheiro:Marcos_Calveiro_%28AELG%29-2.jpg

miércoles, 12 de marzo de 2014

Cómicos de la lengua

A Real Academia Española (RAE) pon en marcha o proxecto "Cómicos de la lengua" dirixido polo actor, director teatral e académico José Luis Gómez. Este proxecto, que se inclúe dentro dos actos programados polo III Centenario da institución, consiste nun ciclo de lecturas dramatizadas de clásicos da literatura española nas que os actores son acompañados de académicos que explican o contexto da obra.

lunes, 10 de marzo de 2014

viernes, 7 de marzo de 2014

Francisco Asorey

O pasado día 4 cumpríronse 125 anos do nacemento do escultor Francisco Hipólito Asorey González, máis coñecido como Asorey. Entre as súas obras de madeira policromada figuran "Picariña", "Naiciña" ou a "Ofrenda a San Ramón" que puidemos contemplar o pasado ano no Museo Provincial de Lugo.
Asorey esculpiu, tamén, grandes monumentos como os dedicados a San Francisco, que podemos ver en fronte do convento do mesmo nome en Compostela, e a Curros Enríquez, situado nos Cantóns na Coruña.