Centro

lunes, 30 de noviembre de 2015

Un novembro de ciencia máis X: Darwin e o Beagle

A novela de Marilar Aleixandre A expedición do Pacífico, comentada nunha entrada anterior, permítenos coñecer as teorías de Charles Darwin sobre a evolución. Sen lugar a dúbidas, cando este se embarcou no Beagle o 27 de decembro do 1831 non era consciente da relevancia que a súa viaxe ía ter para a ciencia!
Se queres acompañar a Darwin na súa viaxe recomendámosche o libro Charles Darwin de Alan Gibbons, no cal o grumete da expedición nos conta toda aquela apaixonante aventura do saber... Sen que falte detalle!



viernes, 27 de noviembre de 2015

Kandinsky ou a fascinación pola cor

Hai un tempiño soubemos pola prensa da inauguración en Madrid da exposición "Kandinsky. Una retrospectiva". Deixámosvos un interesante vídeo sobre a obra deste pintor ruso, un dos precursores da arte abstracta e un gran mestre da cor.

jueves, 26 de noviembre de 2015

Un novembro de ciencia máis IX: A expedición do Pacífico

A literatura é unha fonte de coñecemento sen fin... Mesmo podes aprender moita bioloxía e xeografía a través dela; por exemplo con A expedición do Pacífico de Marilar Aleixandre. A súa intrépida protagonista, Emilia, non dubida en agocharse coma polisón nun barco que parte para realizar unha exploración científica a mediados do século XIX. 

Se queres saber máis sobre a novela:

jueves, 19 de noviembre de 2015

Un novembro de ciencia máis VIII: El curioso mundo de Calpurnia Tate

E Callie Vee volveu para contarnos coma continuaban as súas aventuras... En setembro publicouse a tradución do segundo libro protagonizado por ela: El curioso mundo de Calpurnia Tate


Callie Vee segue moi interesada na ciencia e máis decidida que nunca a continuar as súas investigacións científicas guiada polo avó. Mesmo se achega á veterinaria da man do señor Pritzker, ao mesmo tempo que tenta solucionar os problemas que o amor polos animais do seu irmán Travis lle trae...
O libro comeza no inverno de 1899, cando unha gran nevarada cobre Texas e o avó guía a Calpurnia nas súas investigacións meteorolóxicas:

"–Necesitaremos –indicó el abuelo– un tarro de cristal, un globo, una goma elástica, una pajita, una aguja de coser, una regla métrica y un bote de pegamento. (…) Si sube la presión y asciende la aguja, quiere decir que viene buen tiempo. En cambio, si cae la presión y desciende la aguja, es señal de lluvia y tormenta."

A sabedoría do avó sempre axudará a Calpurnia, quen aprenderá moitas sabias leccións del, aínda que quizais unha das fundamentais sexa esta:

" Recuerda, Calpurnia, que aprendes más de un fracaso que de diez éxitos. Y cuánto más espectacular es el fracaso, más importante es la lección que aprendes."



miércoles, 18 de noviembre de 2015

Un novembro de ciencia máis VII: Calpurnia Tate

Calpurnia Tate é unha mociña texana protagonista de dúas novelas escritas por Jacqueline Kelly: La evolución de Calpurnia Tate e El curioso mundo de Calpurnia Tate.
Na primeira novela, Calpurnia ponnos ao día sobre a súa vida en Texas no verán de 1899. Calpurnia, Callie Vee para os familiares e amigos, é a única rapaza de sete irmáns. Curiosa e tenaz non está disposta a que as convencións sociais sobre o papel da muller da época lle impidan achegarse á ciencia, que tanto ama, na que se inicia coa axuda dun sabio avó admirador de Darwin. De feito, cada capítulo da novela está introducido por unha cita de A orixe das especies, o libro publicado en 1859 polo naturalista inglés.


Unha vez máis ciencia e boa literatura combinadas: que agradable mestura! Pero deixemos que "fale" Calpurnia:

"Reanudamos nuestro camino hacia el río y hallamos sombra bajo un árbol hospitalario en la parte baja de las pacanas. Entonces el abuelo me contó unas cosas increíbles. Me explicó maneras de llegar a la verdad de cualquier tema, no sólo sentándote a pensar en ello como Aristóteles (un señor griego, listo pero confundido), sino saliendo a mirar con tus propios ojos; me habló de hacer hipótesis e idear experimentos, y de comprobar mediante observación y llegar a una conclusión."

               
Vídeo dispoñible aquí.

martes, 17 de noviembre de 2015

Un novembro de ciencia máis VI: Ángeles Alvariño

A oceanógrafa ferrolá Ángeles Alvariño foi a científica homenaxeada no pasado Día da Ciencia en Galicia. A prestixiosa oceonógrafa naceu en Serantes (Ferrol) en 1916 e finou en La Jolla (California) en 2005. 
En 1956 comezou a investigar no Instituto Oceanográfico Woods Hole en Massachusetts, posteriomente incorporouse ao Instituto Scripps de Oceanografía e ao Servizo Nacional de Pesca Marítima dos EEUU. 
Publicou un centenar de traballos en revistas de prestixio e descubriu 22 novas especies de zooplancto, dúas das cales levan o seu nome. O 24 de febreiro de 2012 o Instituto Español de Oceonografía botou en Vigo un buque  que leva o seu nome.
Para saber máis:
Fotografía atopada aquí.

lunes, 16 de noviembre de 2015

Un novembro de ciencia máis V: Hedy Lamarr, inventora e actriz

O pasado día 9 o doodle de Google homenaxeou a Hedy Lamarr, famosa actriz e inventora. En 1942, Lamarr e o compositor George Antheil  patentaron un método de comunicación entre barcos e torpedos mediante sinais de radio; se ben este  non foi posto en práctica ata 1962. Posteriormente, o sistema foi adaptado á enxeñería civil para desenvolver sistemas de comunicación inalámbrica. Así que xa sabes, cando uses a wifi lémbrate de Hedwig Eva Maria Kiesler, que era o verdadeiro nome da actriz.
Créditos da fotografía aquí.

jueves, 12 de noviembre de 2015

miércoles, 11 de noviembre de 2015

Día do Peón

Hoxe o noso centro acolleu o Acto Central do Día do Peón. Na nosa web atoparedes toda a información sobre esta actividade que tanto nos gusta.

Para saber máis sobre xogos e brinquedos tradicionais recomendámosvos os dous imprescindibles  libros de Antón Cortizas: Chirlosmirlos e Tastarabás.

E tamén:

martes, 10 de noviembre de 2015

Novembro mes da ciencia III: Jorge Mira


Este ano Jorge Mira foi o encargado de elaborar o manifesto de "Novembro, mes da Ciencia en Galego nas Bibliotecas". Recollemos dous parágrafos do amentando manifesto que podedes atopar completo aquí:

Cando un neno pequeno descobre algo que lle encanta, enseguida corre
a dicirlles aos seus pais: “Mirade isto!”. Ese mesmo instinto é o que lanza
a moitos científicos a divulgaren o seu coñecemento, a intentar que os
que os rodean vexan o mesmo que eles ven. Ocorre, porén, que ás veces
transmitir ese coñecemento non é trivial. Cómpre, polo tanto, un esforzo
de axeitada tradución da ciencia para poderllo contar á maior cantidade
de persoas.
Nese proceso, a lingua, como soporte das ideas, xogará un papel
fundamental. O galego, tanto pola riqueza que lle dá o seu milenio de
historia, como pola súa condición de porta aberta a centos de millóns de
persoas da lusofonía, é vehículo esencial para transportar masivamente
a ciencia e o labor dos moitos científicos de excelencia que temos en Galicia.


Dende este blogue só nos queda darlle as grazas a Jorge Mira e felicitalo polo seu labor de divulgación científico.


lunes, 9 de noviembre de 2015